Ιστορικόν Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου
 Το Ιστορικόν του Ιερού Ναού «της Κοιμήσεως της Θεοτόκου» εν τη Κοινότητι του Αγίου Στεφάνου γράφεται υπό του ιερέως Προκοπίου Χανιώτου και αναφέρη λεπτομερώς το έργον το οποίον ανέλαβεν ούτος από του έτους 1954 εν τω ιερώ ναώ τούτω, και το οποίον εκτελεί ούτος αψηφώντας κόπους, μόχθους και συκοφαντίας των ολίγων εις όφελος των πολλών.Εν Σωτηρίω έτει 1958 Έτος 1954 Το ιστορικόν του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως Θεοτόκου το οποίον θα αναφέρηται λεπτομερώς εις το βιβλίον τούτο δεν θ’ αρχίση από των πρώτων χρόνων της ιδρύσεως του ιερού ναού ελλείψει στοιχείων. Θα αρχίση από του έτους 1954. Τον Ιανουάριον του προαναφερομένου έτους κατόπιν συστάσεως του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής Μεγαρίδος και Σαλαμίνος κ.κ. Ιακώβου ανέλαβε καθήκοντα εν τω Ναώ, ανακληθείς εκ Καλάμου Αττικής, ο εφημέριος Προκόπιος Χανιώτης και οι επίτροποι Ιωάννης Μπάρκουλης, Νικόλαος Κουρεμένος, Κωνσταντίνος Γαβαλάς και Απόστολος Ιωαννίδης. Άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης διεπίστωσε τας απείρους ελλείψεις της εκκλησίας και ιδιαιτέρως ετόνισεν εις τους επιτρόπους την μη στερεάν κατασκευήν της σκεπής ήτις όμως, παρέμεινεν ως είχε. Την 22αν Μαΐου του ιδίου έτους και ημέρα Σάββατον και ώραν 12ην π.μ. η στέγη του Ναού ως ήτο επόμενον εγκρημνίσθη ευτυχώς άνευ θυμάτων με τη βοήθεια της Θεοτόκου. Άπαντες οι κέραμοι της εκκλησίας περί τάς 8000 εθραύσθησαν καθώς και δύο πολυέλαιοι αξίας πολλών χιλιάδων. Ευθύς ως εγνώσθη τούτο ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης επεκοινώνησεν μετά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Ιακώβου όστις έδωσεν εντολήν να κληθή διά της Αστυνομίας, ειδικός τεχνικός υπάλληλος του Πολεοδομικού Γραφείου Αθηνών Προαστείων. Ως τοιούτος εστάλη ο μηχανικός κος Άγγελος Σταματόπουλος όστις κατόπιν αυτοψίας έκρινε ως ακατάλληλον την προηγούμενην εργασίαν ελλείψει επιβλέψεως ειδικού μηχανικού και διέταξε να κατεδαφισθώσιν τα απομείναντα τμήματα της οπτοπλινθοδομής μέχρι τα εκ σιδηροπαγούς σκυροκονιάματα πλάγια ημιθόλια κρινόμενα ως επικίνδυνα. Την 1ην Ιουλίου του 1954 ληξάσης της υπηρεσίας των επιτρόπων του Ιερού Ναού ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης αποδέχεται τας παραιτήσεις των και την 15ην Ιουλίου αντικαθιστά τούτους υπό των κ.κ. Παντελή Κυπραίου, Αποστόλου Πολυχρονοπούλου, Χαραλάμπους Χαβιαροπούλου και Γεωργίου Καρυπίδου οίτινες και υπεσχέθησαν να βοηθήσουν τον ιερέα εις την αποπεράτωσιν του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Την 25 του ιδίου μηνός το Νέον εκκλησιαστικόν συμβούλιον αποφασίζει να καλέση τον μηχανικόν της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισσίας κ. Βασίλειον Νικολαϊδη ίνα καταγράψη τας ζημίας προς καταλογισμόν των ευθυνών των υπευθύνων. Τη επιμονή του επιτρόπου κ. Αποστόλου Πολυχρονοπούλου, το εκκλησιαστικόν συμβούλιον ανέφερε τας παρατυπίας της προηγουμένης επιτροπής εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ.κ. Ιακώβον όστις και απέστειλε τον Αρχιμανδρίτην κ. Ιεζεκιήλ Καλατζήν ίνα διεξάγη ανακρίσεις. Τη παρεμβάσει του Ιερέως Προκοπίου Χανιώτου απεφεύχθη το σκάνδαλον και τυπικώς απεφασίσθη να καταβάλουν ως πρόστιμον ο κ. Νικόλαος Κουρεμένος δρχ. 5000 (πέντε χιλιάδας), ο κ. Κων/νος Γαβαλάς δρχ. 1000 (χιλίας) και ο κ. Μ. Βλασιάδης (εργολάβος) δρχ. 4000 (τέσσερας χιλιάδας). Άμα τη λήξει των ανακρίσεων το νέον εκκλησιαστικόν συμβούλιον τη καθοδηγήσει του φιλέργου ιερέως του Ναού αρχίζει τον αγώνα δια την εξεύρεσιν οικονομικών πόρων προς αποπεράτωσιν του Ιερού Ναού. Προς τούτο δι’ ειδικού εγγράφου ζητεί από την Ιεράν Μητρόπολιν Κηφσσίας την άδειαν διεξαγωγής εράνου. Το Μητροπολιτικόν Συμβούλιον κατόπιν αδείας, ην εχορήγησεν το Υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παδείας (απ. Πρωτοκόλλου 82620) εγκρίνει την διεξαγωγήν εράνου και λαχειοφόρου αγοράς. Το έργον τούτο ανέλαβον κατόπιν παρακλήσεως του Ιερέως ευγενώς προσφερθέντες τινές των κατοίκων και παραθεριστών της κωμοπόλεως του Αγίου Στεφάνου. Εγένοντο δεκταί εισφοραί εις χρήμα και εις οικοδομήσιμα υλικά. Την 7ην Σεπτεμβρίου 1954 ήρχισεν η πλειοδοτική δημοπρασία της στέγης του Ιερού Ναού. Ταύτη επροτάθη μέχρι του ποσού των 6500 (εξήκοντα πέντε χιλιάδων δραχμών). Τότε ο εκ των επιτρόπων Γ. Καρυπίδης προτείνει τον εργολάβον Ισαάκ Τακματζίδην κάτοικον Μελισσίων όστις και αναλαμβάνει την ανέγερσιν της στέγης με δραχμάς 29000 (εικοσιεννέα χιλιάδας). Η κατασκευή της σκεπής του Ιερού Ναού της «Κοιμήσεως Θεοτόκου» ήρχισε την 8ην Οκτωβρίου 1954 με άριστα υλικά, τη επιβλέψει υπευθύνου μηχανικού. Έτος 1955  Κατά το έτος 1955 ο αγών του ιερέως του Ναού Προκοπίου Χανιώτου μετά του εκκλησιαστικού συμβουλίου συνεχίζεται δια την αποπεράτωσιν του ιερού Ναού. Ως ήτο επόμενον η στέγη του Ναού δεν ήτο δυνατόν να παραμείνη μόνον με το τσιμέντο. Έπρεπε να ευρεθή τρόπος ν’ αγορασθούν κέραμοι ίνα καλυφθή. Ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης μετέβη εις Σχηματάρι Τανάγρας όπου εσυνήντησε τον πνευματικόν φίλον του ιερέα Κωνσταντίνον Μπρατσιώτη όστις και του συνέστησεν ως άριστον και ευσυνείδητον τεχνίτην τον Κον Σάββα Σαραντίδη κάτοικον Αθηνών ο οποίος είχε κατασκευάσει και την σκεπήν του Ιερού Ναού των Ταξιαρχών εις Σχηματάρι. Κατόπιν ο ιερεύς μετέβη εις τα κεραμουργεία Βασιλικού όπου και εξήτασε τας διαφόρους προσφοράς των εργοστασίων δια την αγοράν κεράμων. Μη ευρίσκων όμως καταλλήλους κεράμους, τη υποδείξει του κυρίου Δημητρίου Μαλζαρδή και τη εγκρίσει του αρχιτέκτονος κυρίου Βασιλείου Νικολαϊδου δέχεται ν’αγορασθούν οι κέραμοι από την Ανώνυμον Κεραμουργικήν Εταιρεία ‘ο Κύκλωψ’ ως καλύτεροι. Ευγενώς προσφερθείς ο εκ των κατοίκων της Κοινότητος Αγίου Στεφάνου κύριος Φώτιος Παπαστεφανίδης αναλαμβάνει δωρεάν την μεταφοράν αυτών. Οι κέραμοι ηγοράσθησαν εκ χρημάτων προσφερθέντων υπό διαφόρων κατοίκων και παραθεριστών της κωμοπόλεως Αγίου Στεφάνου (βλ. αρ. πράξεως 12). Επειδή όμως αι ανάγκαι του Ιερού Ναού είναι μεγάλαι το εκκλησιαστικόν συμβούλιον αποφασίζει την διενέργειαν νέου εράνου και λαχειοφόρου αγοράς τα οποία τη παρακλήσει πάλιν του Ιερέως Προκοπίου Χανιώτου αναλαμβάνουν κάτοικοι και παραθερισταί της κωμοπόλεως οι οποίοι παρακολουθούντες τον έργον το οποίον συντελείται τη καθοδηγήσει του ευσυνειδήτου Ιερέως δια την αποπεράτωσιν του Ιερού Ναού προσφέρουν ευγενώς και αφιλοκερδώς πάσαν δυνατήν βοήθειαν. Τα συλλεχθέντα ποσά διατίθενται υπό του ιερέως, τη εγκρίσει άπαντος του εκκλησιαστικού συμβουλίου, δια τας ανάγκας του Ιερού Ναού. Κατά το έτος τούτο πολύτιμοι αρωγοί εις το έργον του ιερέως προσετέθησαν η κυρία Μελπομένη χήρα Νικολάου Αλεκτορίδη η οποία εκπληρώσασα ευχή του αποθανόντος συζύγου της προσέφερεν το απαιτούμενον ποσόν διά την επίχρισιν του εσωτερικού μέρους του Ιερού. Επίσης και η κυρία Αντιγόνη Κωνσταντινίδου και οι κύριοι Ιωάννης Χρηστίδης και Δημήτριος Θεόπουλος οίτινες προσέφερον ωρισμένα χρήματα διά την κατασκευήν του τέμπλου. Τέλος ο κύριος Γ.Παυλάκος ανέλαβε την επίχρισιν αυτού. Με την κατασκευήν του τέμπλου κλείνουν αι εργασίαι της αποπερατώσεως του Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου διά το έτος 1955. Έτος 1956 Και εν τω έτει τούτω ο ιερεύς μετά τού εκκλησιαστικού συμβουλίου συνεχίζουν το επίπονο έργον της αποπερατώσεως, του Ιερού Ναού. Ως αμέσως αναγκαία εργασία μετά την στέγην ακολουθεί η εξωτερική και εσωτερική επίχρισις του Ιερού Ναού. Προς τούτο ο ιερεύς προτείνει μειοδοτικήν δημοπρασίαν μεταξύ των εντόπιων εργολάβων των οποίων η προσφορά ήτο το ολιγώτερον 35.000 (τριάκοντα πέντε χιλιάδας δραχμάς ). Τότε ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης εκάλεσε τον εργολάβον Σάββαν Σαραντίδην ως πλέον λογικόν και ευσυνείδητον όστις και εδέχθη να εκτελέση την επίχρισιν εσωτερικώς και εξωτερικώς του Ναού αντί του ποσού 20.000 (είκοσι χιλιάδων δραχμών ). Η προσφορά των υλικών δια των επίχρισιν εγένετο υπό ευσεβών κατοίκων του χωρίου. Επίσης ωρισμένα τούτων προσέφερεν και η στρατιωτική μονάς τη πρωτοβουλία των ευσεβών αξιωματικών της κυρίου Θεοδώρου και κυρίου Αποστολάκου. Οι οικονομικοί πόροι δυστυχώς και πάλι δεν ήρκουν δια να περατωθή η επίχρισις . Προς τούτο ο φίλεργος και ευσυνείδητος ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης , κατόπιν ομοφώνου αποφάσεως του εκκλησιαστικού συμβουλίου , μεταβαίνει εις την Ιεράν Μητρόπολιν Κηφισσίας ίνα ζητήση νέαν απόφασιν του Μητροπολιτικού συμβουλίου δια την διεξαγωγήν εράνου και λαχειοφόρου αγοράς. Ταύτη του δίδεται ευχαρίστως και αμέσως ως γνωρίζοντες το έργον τούτου. Ο ιερεύς πάραυτα μεταβαίνει εις το Υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας και απευθύνεται εις τον αρμόδιον Κον Π. Στελλάκην όστις μετά μεγάλης ευχαριστήσεως την επομένην παραδίδει την άδειαν εις τον ιερέα (αριθ. Πρωτοκ. 77-968). Τη παρακλήσει πάλιν του ιερέως κάτοικοι και παραθερισταί της κωμοπόλεως του Αγίου Στεφάνου προσφέρονται ευγενώς ίνα βοηθήσουν εις την επιτυχίαν αμφοτέρων. Το συγκεντρωθέν χρηματικόν ποσόν διατίθεται εξ’ ολοκλήρου δια την επίχρισιν του Ιερού Ναού. Η επίχρισις αποπερατώθη εις τας 20-10-56 και ούτω εκαλύφθη μια την σημαντικωτέρων ελλείψεων της εκκλησίας. Παραλλήλως γίνεται και η ηλεκτρική εγκατάστασις του Ιερού Ναού υπό του κυρίου Δημητρίου Σταματίου κατοίκου Πειραιώς. Ούτω με τα δύο αυτά σημαντικά έργα κλείνει το 1956. Έτος 1957 Εν τω έτει τούτω ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης όστις επεθύμει διακαώς να τοποθετήση θύρας εν τω Ιερώ Ναώ επαξίας του όλου οικοδομήματος και μη έχων πόρους οικονομικούς αποφασίζει να επαιτήση τα χρήματα αυτά. Ως εκ τούτου περιέρχεται τας πλέον ευκαταστάτους οικογενείας της κοινότητος του Αγίου Στεφάνου και ανάπτυσσων το σχεδιόν του εδέχετου πάσαν προσφοράν των. Η μεγάλη αύτη επιμονή του εφιλοτίμησε τρεις οικογενείας αίτινες δι’ επιστολής του εδήλωσαν ότι ήσαν πρόθυμαι να κατασκευάσουν τας θύρας. Ήτοι ο κύριος Όθων Ταμπουρατζής ανέλαβε την δυτικήν θύραν του Ναού , η κυρία Ασπασία Ραφουγάλη την νοτίαν θύραν του Ναού και ο κύριος Λεωτυχίδης Ρουσσάκης την μικράν νότιαν θύραν του Ιερού. Τοιουτοτρόπως η επιμονή του φιλέργου ιερέως εστέφθη υπό πλήρους επιτυχίας. Αί θύραι ετοποθετήθησαν πάραυτα και είναι πανομοιότυπαι του Ιερού Ναού της Αγίας Μαρίνης εν Εκάλη. Μιμούμενοι το παράδειγμα των προηγούμενων και θαυμάζοντες τον μέγα αγώνα του Ιερέως και του εκκλησιαστικού συμβουλίου δια την αποπεράτωση του Ναού. Ο κύριος και η κυρία Χρήστου Γιακουμάκη ανέλαβον την κατασκευήν του κιγκλιδώματος του σολέως μετά των τεσσάρων εικόνων καθώς και το γκρο μπετό αυτού. Κατά το θέρος του έτους διενεργήθη έρανος εν τη κοινότητι του Αγίου Στεφάνου στεφθείς υπό επιτυχίας . Τα συλλεχθέντα χρήματα ο ιερεύς εχρησιμοποίησεν δια την πλακόστρωσιν του Ιερού Ναού. Προς τούτο περιήλθε μετά του ταμίου επιτρόπου κυρίου Παντελή Κυπραίου πολλά εργοστάσια της Αττικής ίνα εκλέξουν τας καλυτέρας μωσαϊκάς πλάκας. Προς τούτοις συνεφώνησαν με το εργοστάσιον Δημ. Καλαϊτζή όστις τους προσέφερεν και συμφέρουσαν τιμήν και έγινε η αγορά των πλακών. Την μεταφοράν των πλακών ανέλαβον ευγενώς προσφερθέντες οι αδελφοί Γεώργιος και Σωκράτης Καλλινικίδης κάτοικοι αμφότεροι εν Αγίω Στεφάνω. Την τοποθέτησιν τούτων ανέλαβεν ο Θεμιστοκλής Ίσαρης. Δεν υπήρχον όμως οικονομικοί πόροι δεδομένου ότι οι κάτοικοι της κωμοπόλεως είναι σχεδόν εξ’ ολοκλήρου κατωτάτης οικονομικής δυνατότητος. Μερίμνη όμως και φροντίδι του υποδειγματικώς εφημερεύοντος ιερέως Προκοπίου Χανιώτη χρήματα ευρίσκονται και η εργασία περαιτούται στο τέλος του έτους. Τα χρήματα ταύτα παρεδόθησαν εις τον ιερέα υπό των κυριών Μαρίας χήρας Γεωργιάδου , Μιλτιάδου Γαλάνη και Ειρήνης Ευαγγέλου Στρουμπούλη. Ο Πρόεδρος της κοινότητος και επίτροπος του Ιερού Ναού Κος Απόστολος Πολυχρονόπουλος συνεχάρη τον Ιερέα του Ναού δια τους κόπους του και δια το έργον το οποίον επέτυχε ούτος εντός μιας τριετίας με μετριών τα οικονομικά και τεχνικά μέσα. Έτος 1958 Αν και οι μεγαλύτεραι της εκκλησίας ανάγκαι έχουν πλέον συμπληρωθή εν τούτοις ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης μετά του εκκλησιαστικού συμβουλίου ακοίμητοι και ακάματοι εις την ιεράν αλλά και δύσκολον αποστολήν των συνεχίζουν την συμπλήρωσιν των ατελειών του Ιερού Ναού "Κοιμήσεως της Θεοτόκου". Κατά τον μήνα Ιανουάριον η κυρία Μαρία χήρα Ιωάννου Θεοφανίδου προσέφερεν εις τον Ναόν ένα ωρολόγιον του τοίχου. Ο ιερεύς λαβών αφορμών της δωρεάς της την προέτρεψεν να γίνει αρωγός και εις την κατασκευήν του μαρμάρου του ευρισκόμενου προ της Ωραίας Πύλης εις μνήμην του συζύγου της. Ευχαρίστως εδέχθη και το μάρμαρον ετοποθετήθη προ του ιερού. Παραλλήλως με δωρεάς της Κυρίας Χρυσάνθης Λεπενιώτου , του κυρίου Αντώνιου Πυλοστόμου και του κυρίου Πετροπούλου ετοποθετήθησαν και τα μάρμαρα προ των πλαγίων θυρών του Ιερού. Κατά το θέρος του έτους τούτου ο ιερεύς Προκόπιος Χανιώτης κρίνων ότι η εκκλησία είναι έτοιμη να εγκαινιασθή προέτεινεν τούτο εις το εκκλησιαστικόν συμβούλιον όπερ και έγινε ομοφώνως δεκτόν. Προς τούτοις ο ιερεύς ήλθεν εις συνάντησιν με τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Αττικής Μεγαρίδος και Σαλαμίνος όστις και εδέχθη να γίνουν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού την 24ην Αυγούστου 1958. Ακάματος ο ιερεύς ετακτοποίησεν και την παραμικράν λεπτομέρειαν και ούτω την ωρισθείσαν ημερομηνίαν ετελέσθησαν μετά πάσης μεγαλοπρεπείας τα εγκαίνια του Ιερού Ναού η "Κοίμησις της Θεοτόκου". Εκτός του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ Ιακώβου και των άλλων Ιερέων παρευρέθησαν ο διοικητής της χωροφυλακής Κηφισσίας και πλήθος κόσμου . Άπασα η εκκλησία ευωδίασε εκ των αγιασθέντων μύρων άτινα ετοποθετήθησαν εντός της Αγίας Τραπέζης. Το εκκλησίασμα γονυπετές ανέπεμψε μετά του Ιερέως της εκκλησίας τας ευχαριστίας του εις τον Πανάγαθον όστις τους ηξίωσεν να ιδούν τον Ιερόν Ναόν εντός ελαχίστου χρόνου άξιον οίκον του θεού. Τούτο επετεύχθη μόνον χάρις εις την ακάματον και δημιουργικήν προσπάθειαν του ιερέως Προκοπίου Χανιώτου και την πολύτιμον βοήθειαν των επιτρόπων του Ναού οίτινες ετήρησαν την υπόσχεσιν των και έφερον εις πέρας την αποστολήν των . Έτος 1959 Εν τω έτει τούτω συνεχίζων ο ιερεύς κ. Προκόπιος Χανιώτης τας ευγενείς προσπαθείας του ίνα εξεύρη πόρους δια την τελειοποίησιν του Ιερού Ναού "Κοιμήσεως της Θεοτόκου" επεσκέφθη τας κυρίας Θεοδοσία Ψοφίδου και Αριάδνη Δοξοπούλου . Εις την μετ’ αυτών συζήτησιν ο ιερεύς ανέπτυξε τας ανάγκας του ιερού ναού και ιδιαιτέρως ετόνισεν την έλλειψιν κωδωνοστασίου όπερ και εχρειάζετο δωρητής καθ’ ότι οι πόροι του Ναού ήσαν ανεπαρκέστατοι δια την εκτέλεσιν ενός τοιούτου έργου. Τας ημέρας εκείνας είχεν αφιχθή εξ’ Αμερικής ο ομογενής κύριος Γρηγόριος Κανιάς αδελφός των προαναφερθεισών κυριών. Ούτoς πληροφορηθείς τας προόδους της εκκλησίας και το ότι αύται οφείλονται εις τας ευγενείς προσπαθείας του ιερέως κ. Προκόπιου Χανιώτη και του εκκλησιαστικού συμβουλίου πρότεινε την εξ’ ιδίων κατασκευήν του κωδωνοστάσιου. Το εκκλησιαστικόν συμβούλιον ακούσαν υπό του ιερέως την ευγενή ταύτην προσφοράν λίαν συγκεκινημένον την απεδέχθη και εξουσιοδότησε εν λευκώ τον ιερέα ίνα αναλάβη και φέρη εις πέρας τας απαιτουμένας διατυπώσεις. Ούτω ο αρχιτέκτων κ. Βασίλειος Νικολαϊδης ανέλαβε την επίβλεψιν του όλου έργου το οποίον εγκριθέν υπό του σεβαστού Υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας εξετέλεσεν ο εργολάβος κ. Σάββας Σαραντίδης. Το όλον ποσόν ανελθόν εις 21.000 δρχ ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο κ. Γρηγόριος Κανιάς . Την δε δαπάνην της κατασκευής της κλίμακος του κωδωνοστασίου μέχρις εδάφους ανέλαβε τη προτροπή του ιερέως, ο κ. Διονύσιος Π. Παπουλίδης δια του ποσού των 5.000 δραχμών. Ούτος είναι κάτοικος Λιπασμάτων Πειραιώς. Το εκκλησιαστικόν συμβούλιον τη προτάσει του Προέδρου αυτού ιερέως κ. Προκόπιου Χανιώτη απεφάσισε παμψηφεί ίνα γράψη με χρυσά γράμματα εις την πλάκα των ευεργετών του Ιερού Ναού το όνομα του δωρητού κ. Γρηγορίου Κανιά όστις συνεχίζων την εκ παιδικής ηλικίας θρησκευτικήν παράδοσιν της οικογενείας του υπήρξε και το πάλαι δωρητής πολλών Ορθοδόξων χριστιανικών Ναών της Αμερικής. Ούτω σήμερον τον ιερόν Ναόν κοσμεί εν ωραιότατον κωδωνοστάσιον έργον που οφείλεται εις την ευγενή προσπάθειαν και άσβεστον φλόγαν προόδου του ιερέως αυτού κ. Προκόπιου Χανιώτη τη ευγενή συμμετοχή του εκκλησιαστικού συμβουλίου. Έτος 1960 Συμφώνως τω πρακτικώ (αριθ .Πραξ 50 σελ.107) το προιόν της λαχειοφόρου ΄΄αγοράς΄΄ ήτις έλαβε χώραν εν Αγίω Στεφάνω υπέρ του ιερού ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου τη 22α Αυγούστου 1959 ανήλθεν εις δραχμάς 6.225( έξι χιλιάδες διακόσιες είκοσι πέντε ). Διακαής πόθος του ιερέως του Ιερού Ναού κ. Προκοπίου Χανιώτη ήτο η πραγματοποίησις της μανδροτοιχήσεως του Ιερού Ναού. Ευρών λοιπόν ως ευκαιρίαν το προιόν της λαχειοφόρου αγοράς προέτεινε μετ’ επιμονής εις το εκκλησιαστικόν συμβούλιον την δια των χρημάτων αυτών μανδροτοίχησιν του Ιερού Ναού. Το Εκκλησιαστικόν Συμβούλιον αποδεχθέν ομοφώνως την πρότασιν του ιερέως εξουσιοδότησε τούτον εν λευκώ ίνα εξεύρη τα κατάλληλα πρόσωπα δια την εκτέλεσιν του έργου. Εις τα ευγενείς προσπαθείας του ιερέως και του εκκλησιαστικού Συμβουλίου ήλθεν αρωγός ο Πρόεδρος της κοινότητος κ. Απόστολος Πολυχρονόπουλος όστις και διέθεσεν την των κατοίκων οφειλομένην εις την κοινότητα προσωπικήν εργασίαν, δια την εκτέλεσιν της μανδροτοιχήσεως του Ιερού Ναού . Επίσης πολλοί κάτοικοι του χωρίου προσέφεραν ευγενώς διάφορα υλικά με τα οποία συνεπληρώθη το όλον έργον καθ΄ ότι μόνα τα χρήματα της λαχειοφόρου αγοράς ήσαν ανεπαρκή δια την τελειοποίησιν του. Η όλη εμφάνισις του Ιερού Ναού της "Κοιμήσεως της Θεοτόκου" όπως ευρίσκεται τώρα είναι λίαν ικανοποιητική και ανταξία των ευγενών προσπαθειών του ιερέως κ. Προκόπιου Χανιώτου και του εκκλησιαστικού συμβουλίου. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου