Πριν από 31 χρόνια «έφυγε» ο Αρχάγγελος της, Ν. Ξυλούρης (video)

Τρίτη, 8 Φεβρουαρίου 2011

  

 8.2.11 |  Αναρτήθηκε από 24GR

Ήταν χαράματα Παρασκευής 8 Φεβρουαρίου 1980 όταν ο «Αρχάγγελος της Κρήτης» σώπαινε για πάντα και περνούσε στην ιστορία της μουσικής. 


Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1936 στα Ανώγεια του Ρεθύμνου. Σε ηλικία μόλις 5 χρονών οι Γερμανοί κατακτητές καίνε το χωριό του και εκείνος φεύγει πρόσφυγας στην κοιλάδα του Μυλοποτάμου.


Λίγο αργότερα...


πηγαίνει στο Ηράκλειο για να μάθει γράμματα αλλά η αγάπη του για τη μουσική αποδεικνύεται μεγαλύτερη. 


Έτσι σε ηλικία 10 ετών σταματάει το σχολείο αποκτά την πρώτη του λύρα και μετά από 1,5 χρόνο πλάι στον λυράρη Λεωνίδα Κλάδο ξεκινάει να παίζει σε γάμους, βαφτίσια και γιορτές σε όλη την Κρήτη.


Ο πρώτος του δίσκος κυκλοφορεί τον Νοέμβριο του 1958 με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά» και γνωρίζει επιτυχία.


Το 1966 ο Νίκος Ξυλούρης επιλέγεται από το κράτος για να συμμετέχει στον διαγωνισμό δημοτικής μουσικής στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας, όπου και κερδίζει το πρώτο βραβείο.

Στην Αθήνα έρχεται τον Απρίλιο του 1969 και κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο «Κονάκι» με το κοινό να τον αποθεώνει. 


Τότε ξεκινάει και η συνεργασία του με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Έρχεται νέος δίσκος, αναφορά στα «Ριζίτικα» της Κρήτης, μία ενότητα τραγουδιών όπου η παράδοση μπλέκεται με το παρόν.


Την μαύρη περίοδο της δικτατορίας ο Νίκος Ξυλούρης ερμηνεύει τραγούδια που γίνονται σημαία της αντίστασης, όπως το θρυλικό «Πότε θα κάμει ξαστεριά».


Μετά τη συνεργασία του με τον Γιάννη Μαρκόπουλο ακολουθούν συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Χριστόδουλο Χάλαρη και τον Χρήστο Λεοντή.


Το «Μεγάλο μας Τσίρκο» έρχεται λίγο αργότερα, το καλοκαίρι του 1973 και ο Νίκος Ξυλούρης ανεβαίνει στο σανίδι πλάι στην Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο στο θέατρο «Αθήναιον».


Στην μεταπολίτευση συνεχίζει να ερμηνεύει τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου, ενώ ηχογραφεί τα «Αντιπολεμικά» τραγούδια του Λίνου Κόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και κάποια μελοποιημένα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη από τον Ηλία Ανδριόπουλο.



«Μια μέρα, μια Παρασκευή»

Το 1979 βρίσκει τον Νίκο Ξυλούρη στο απόγειο της καριέρας του. Εκείνος όμως υποφέρει από πόνους στο κεφάλι και στον θώρακα. Μετά από εξετάσεις στη Νέα Υόρκη διαπιστώνεται ότι πάσχει από καρκίνο.


Ο Νίκος Ξυλούρης συνεχίζει να δίνει τη μάχη με τον καρκίνο όταν στις 6 Φεβρουαρίου του 1980, μπαίνει στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιώς για νέες εξετάσεις. 


Την επόμενη μέρα πέφτει σε κώμα και τελικά τα χαράματα της Παρασκευής 8 Φεβρουαρίου 1980 φεύγει για πάντα από τη ζωή εκπληρώνοντας την «προφητεία» ενός τραγουδιού του. «Μια μέρα, μια Παρασκευή, θα πέσω να πεθάνω και μια Λαμπρή θ’ αναστηθώ από το χώμα απάνω».


Στις 9 Φεβρουαρίου πλήθος κόσμου συνοδεύει στην τελευταία του κατοικία τον «Αρχάγγελο της Κρήτης», τον άνθρωπο που πέτυχε να μεταφέρει το παραδοσιακό κρητικό τραγούδι έξω από τα όρια της Κρήτης σε ολόκληρη την Ελλάδα.